Uwaga na IKZE! To pułapka na naiwnych klientów! Czy mój czytelnik ma rację?

Jakiś czas temu napisał do mnie pan Jerzy. Jego zdaniem indywidualne konto zabezpieczenia emerytalnego (IKZE) to pułapka, o której „należy głośno pisać i mówić”.

Do takich wniosków doszedł po analizie wyników i kosztów oszczędzania na swojej umowie o IKZE. We wrześniu 2015 rozpoczął oszczędzanie na IKZE w zakładzie ubezpieczeń Generali. Do zawarcia umowy przekonał go kolega - agent ubezpieczeniowy.

W lutym 2016 pan Jerzy miał ok. 700 zł straty na swoim koncie, co skłoniło go do przyjrzenia się swojej umowie oraz całej konstrukcji IKZE. Jego wnioski są dramatyczne: „IKZE to pułapka”. Ale czy są to wnioski uzasadnione? Co wnoszą do rozmowy o dobrowolnych kontach emerytalnych?

Czy opłacałoby mi się zamknąć polisę inwestycyjną przy opłacie likwidacyjnej na poziomie 20%?

16 towarzystw ubezpieczeniowych zobowiązało się przed Urzędem Ochrony Konkurencji i Konsumentów (UOKiK) do obniżki opłat likwidacyjnych na starych i nowych ubezpieczeniach na życie z UFK. Są to Allianz, Aviva, Nationale-Nederlanden, MetLife, PKO Życie (wcześniej Nordea Życie), PZU Życie, Axa, Europa, Pramerica, Ergo Hestia, Uniqua, Warta, Aegon, Compensa, Generali i Open Life. Wciąż trawa postępowanie UOKiK wobec Skandii. 

Te decyzje to część mozolnego i bardzo niedoskonałego procesu „naprawiania szkód” wyrządzonych przez frywolne praktyki ubezpieczycieli przy tworzeniu i sprzedaży ubezpieczeń inwestycyjnych. Jego inne przejawy to między innymi procesy sądowe wytaczane indywidualnie lub grupowo przez klientów, a także nowe, bardziej restrykcyjne regulacje, które ograniczają dowolność kształtowania tego typu umów.

Którzy ubezpieczyciele obniżyli opłaty likwidacyjne na polisach inwestycyjnych? Jak to działa? Czy warto skorzystać z tej możliwości? Czy zlikwidowałbym na takich warunkach swoją polisę inwestycyjną?

IKZE w Generali z dobrowolnym funduszem emerytalnym lub ubezpieczeniem na życie ProFamilia

W instytucjach finansowych z grupy Generali znajdziemy dwie umowy o IKZE – powiązaną z dobrowolnym funduszem emerytalnym (Powszechne Towarzystwo Emerytalne Generali) oraz z ubezpieczeniem na życie (Generali Życie Towarzystwo Ubezpieczeń), dostępnej również w wersji z IKE (szczegóły). Ani jedna, ani druga nie wydają się specjalnie atrakcyjne na tle innych możliwości oszczędzania za pomocą IKZE dostępnych w 2015 na rynku.

To jest kolejna część przeglądu wszystkich umów o IKZE dostępnych w 2015 roku na rynku – kolejne będą zebrane pod tym odnośnikiem. Wcześniej omówiłem IKZE w PKO, PZU, Pekao, Banku Spółdzielczym w Nadarzynie, Skórczu, Sieradzu i Skierniewicach, Axa Życie, Nordea PTE, Altus TFI, Pramerica, PTE Pocztylion-Arka, domu maklerskim Millennium oraz innych domach maklerskich. Wcześniej opisałem wszystkie umowy o IKE – ich przegląd można znaleźć pod tym odnośnikiem.

Jakie są szczegółowe warunki umów o IKZE w Generali? W jaki sposób lokowane są oszczędności? Jakie są opłaty? Czy warto skorzystać z tej oferty?

Jaki jest wpływ opłat dla ubezpieczyciela na rentowność polisy inwestycyjnej?

Opłaty dla branży finansowej to wiatr w oczy spowalniający oszczędzającego. Nigdzie nie widać tego lepiej niż na tzw. polisach inwestycyjnych oferowanych przez takie firmy jak Skandia, Generali, Aegon, Axa, Open Life, Compensa czy ING Życie.

W lutym mija trzeci rok odkąd prowadzę taką inwestycję. Chciałbym na swoim przykładzie w szczegółach opisać mechanizm pobierania przez ubezpieczyciela opłat związanych z tym ubezpieczeniem inwestycyjnym oraz pokazać, jaki ten „cichy” proces ma wpływ na rentowność inwestycji.

Jaki jest wpływ opłat dla ubezpieczyciela na rentowność polisy inwestycyjnej? Jak wyglądają opłaty oraz stopy zwrotu na mojej polisie inwestycyjnej?

Jak samodzielnie stworzyć korzystniejszy odpowiednik polisy inwestycyjnej?

Kilkanaście towarzystw ubezpieczeniowych w Polsce oferuje klientom programy regularnego oszczędzania w formie ubezpieczenia na życie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym. Dzięki aktywności ubezpieczycieli oraz ich pośredników (np. banków i firm doradztwa finansowego) takie polisy inwestycyjne stały się jednym z popularniejszych sposobów długoterminowego gromadzenia kapitału, np. na dodatkową emeryturę, edukację dziecka czy inne przyszłe wydatki.

Jest tak mimo ich skomplikowanej konstrukcji, których wielu konsekwencji niedoświadczeni klienci prawdopodobnie nie rozumieją, bardzo wysokich kosztów utrzymania i szeregu ryzyk związanych z oszczędzaniem w ten sposób.

Najlepsze jest jednak coś innego: praktycznie taką samą funkcjonalność jak na polisach inwestycyjnych można osiągnąć budując swój własny, tańszy i bardziej elastyczny program regularnego inwestowania z dostępnych na rynku narzędzi. Jak samodzielnie stworzyć korzystniejszy pod wieloma względami odpowiednik polisy inwestycyjnej?

Jakie operacje można i warto wykonywać na polisach inwestycyjnych z ubezpieczeniowymi funduszami kapitałowymi?

W lutym 2014 minął drugi rok, odkąd prowadzę polisę inwestycyjną w jednym z towarzystw ubezpieczeniowych. Wykorzystuję tę okazję, żeby przyjrzeć się swojej inwestycji z możliwie wielu perspektyw. W poprzednich artykułach skupiałem się na niekorzystnym dla klienta mechanizmie pobierania opłat od aktywów oraz ich destrukcyjnym wpływie (szczególnie w długim okresie) na wartość majątku.

W każdym z tych i wcześniejszych artykułów o polisach inwestycyjnych zwracałem również uwagę na to, nie jest to optymalne rozwiązanie dla większości osób poszukujących sposobu na długoterminowe gromadzenie oszczędności. Są drogie, restrykcyjne, skomplikowane i obarczone ryzykiem.

Ich popularność wynika głównie z tego, że towarzystwa ubezpieczeniowe płacą sprzedawcom (np. bankom, pośrednikom finansowym, „niezależnym” doradcom) bardzo hojne prowizje za pozyskiwanie klientów, a klienci nie wykazują się specjalną dociekliwością przed podpisaniem wieloletniej umowy.

W ostatnim wpisie zaprezentowałem też swoje podejście do tej inwestycji oraz rezultaty po dwóch latach. W tym chciałbym przyjrzeć się temu, jakie operacje można i warto wykonywać na mojej polisie inwestycyjnej z ubezpieczeniowymi funduszami kapitałowymi.

Dlaczego w długim terminie osiągnięcie dodatniej stopy zwrotu na polisie inwestycyjnej to spore wyzwanie?

Polisy inwestycyjne to jeden ze sposobów długoterminowego gromadzenia kapitału. W większości przypadków polegają one na lokowaniu oszczędności w otwarte fundusze inwestycyjne, które w produktach towarzystw ubezpieczeniowych nazywają się ubezpieczeniowymi funduszami kapitałowymi.

Banki i niezależni pośrednicy finansowi prześcigają się w sprzedawaniu swoim klientom takich polis jako regularnych, wieloletnich programów oszczędnościowych. W ich wersji wydarzeń mają one za zadanie uporządkować oszczędności klientów lub pomóc tworzyć zasoby pod przyszłe potrzeby finansowe, np. prywatną emeryturę.

Mimo że polisy inwestycyjne prowadzone przez takie towarzystwa ubezpieczeniowe jak Nordea, Compensa, Aegon, PZU, Skandia, Open Life, Generali, Axa, Aviva czy ING są kosztowne, restrykcyjne, skomplikowane i obarczone ryzykiem inwestycyjnym, dzięki aktywności sprzedawców posiada je olbrzymia grupa klientów.

Osiągnięcie przez nich dodatnich (nie mówiąc o atrakcyjnych) stóp zwrotu w tych wieloletnich programach inwestycyjnych będzie bardzo trudne. Dlaczego?

Czy na planach systematycznego oszczędzania Skandia, Aegon, Generali, Open Life, Axa da się zarobić?

W lutym minął rok odkąd założyłem polisę inwestycyjną Skandia – emocje wokół tego sposobu długoterminowego inwestowania są niebywałe. Wystarczy przejrzeć komentarze pod artykułami z poprzedniego roku (np. tutaj), żeby otrzymać próbkę tego jak bardzo gorący jest to dla wielu osób temat. Szczególnie dla tych klientów, którzy po kilku miesiącach czy latach od podpisania umowy odkryli dwie ważne rzeczy – wpływ ryzyka inwestycyjnego oraz opłat na wartość wpłaconego kapitału oraz wysokość kar za likwidację planu.

Do swojego planu systematycznego oszczędzania podchodzę trochę bardziej na zimno. Gdy się decydowałem na tą inwestycję, miałem już sporo doświadczenia w oszczędzaniu za pomocą bezpiecznych lokat kapitału oraz inwestowaniu w fundusze oraz akcje. Wybrałem jeden z korzystniejszych sposobów na wejście w ubezpieczenie w funduszem kapitałowym. Ale nie będę ściemniał – to nie była moja własna inicjatywa (jak np. IKE, IKZE czy fundusze przez Supermarket Funduszy Inwestycyjnych w mBanku), tylko efekt wysiłków doradcy.

Jak wygląda moja inwestycja na rok po jej rozpoczęciu? Co planuję w kolejnych latach? Czy na planach systematycznego oszczędzania Skandia, Aegon, Generali, Open Life, Axa da się w ogóle zarobić?

Aegon, Generali, Skandia – opinie o planach oszczędnościowych

Większość opinii o Skandii, Generali, Aegonie i innych firmach oferujących plany oszczędnościowe w formie polisy inwestycyjnej (tzw. ubezpieczenie z funduszem kapitałowym) nie jest przychylna. Narzekamy na dotkliwe opłaty likwidacyjne za wycofanie się z programu, długie okresy umów, wysokie koszty oraz słabe wyniki inwestycyjne. Nie brakuje chętnych do odsprzedania aktywnej polisy inwestycyjnej za ułamek wartości, żeby tylko dostać się do własnej gotówki.

Czy to jedyne opinie o firmach typu Skandia, Aegon czy Generali? Jeśli wszyscy tak narzekają na polisy inwestycyjne, dlaczego tak często je kupujemy?

Czy plany oszczędnościowe Skandia, Aegon, Generali to dobry sposób na oszczędzanie - za i przeciw

Mogę iść z każdym o zakład, że jeśli przeciętny Kowalski wstąpi do jakiejś instytucji finansowej po poradę w kwestii długoterminowego oszczędzania, doradca zaproponuje mu w pierwszej kolejności plan systematycznego oszczędzania w polisie inwestycyjnej, np. Skandia, Generali, Nordea, Axa, AmplicoLife lub Aegon. Skąd to wiem? Bo sporo na takie spotkania od niedawna chodzę i jest to praktycznie odruch bezwarunkowy każdego pracownika banku lub pośrednika finansowego. Na hasło systematyczne oszczędzanie albo oszczędzanie na emeryturę, jest tylko jedna reakcja – plan systematycznego oszczędzania w polisie. Tylko czy oszczędzanie poprzez polisy inwestycyjne to naprawdę tak dobre rozwiązanie?

Jak kupić polisy inwestycyjne Skandia, Aegon, Axa, Generali najkorzystniej?

Polisy inwestycyjne, znane również jako ubezpieczenia z funduszem kapitałowym, stały się jednym z podstawowych produktów, które oferują banki i pośrednicy klientom zainteresowanym oszczędzaniem na emeryturę lub inne długoterminowe cele. Ich konstrukcja polega na tym, że otrzymujemy bardzo niskie ubezpieczenie na życie, ale za to cała nasza składka (pomniejszona o opłaty) przechodzi na platformę inwestycyjną i może być obracana.

Polisy inwestycyjne Skandia, Aegon, Axa czy Generali należą do drogich produktów oszczędnościowych. W zamian za wysokie opłaty otrzymujemy pewne przywileje – np. dostęp do dużej liczby funduszy oraz odroczenie podatku Belki do czasu zakończenia inwestycji. 

Wydaje mi się jednak, że to zbyt mało za tą cenę. Jak kupić polisy inwestycyjne Skandia, Aegon czy Generali korzystniej?

Deutsche Bank emerytura – czy warto?

Jak wygląda życie niemieckiego emeryta? Z polskiej perspektywy chyba dobrze, skoro Deutsche Bank zdecydował się użyć naszego wyobrażenia o dobrobycie Niemców w swojej intensywnej kampanii reklamowej. Tylko czy w nowej ofercie planów emerytalnych banku jest coś więcej niż tylko zaawansowany marketing? Co usłyszałem w placówkach Deutsche Banku na hasło oszczędzanie na emeryturę?

Byłem w dwóch oddziałach w Poznaniu. Po raz pierwszy kilka tygodni temu, gdy startowała kampania Deutsche Bank emerytura – produkt był w fazie tworzenia i doradca nie potrafił powiedzieć, co kryje się za sloganem „żyj jak na niemieckiej emeryturze”. Dostałem e-mail z wyborem trzech polis inwestycyjnych, np. Generali. Dzisiaj przelotem wpadłem do innego oddziału po więcej konkretów, które uzupełniłyby moją wiedzę wobec tego, co jest na stronie banku. Co to jest DB emerytura?

Sprzedam polisę Skandia, Axa, Generali, Aegon, Nordea – czy warto i jak to zrobić

Na forach i tablicach ogłoszeń nie brakuje chętnych do sprzedania swoich inwestycji w ubezpieczeniowych funduszach kapitałowych (UFK) typu Skandia, Axa, Generali, Aegon czy Nordea. Przyczyn powstania rynku wtórnego polis jest wiele, ale dla myślących o wyjściu z tego produktu inwestycyjnego najważniejsze jest teraz podjęcie właściwej decyzji oraz zorganizowanie transakcji tak, żeby nie skomplikować swojej sytuacji jeszcze bardziej.

W tym wpisie nie odpowiem na pytanie, czy warto sprzedać akurat Twoją polisę, ale przedstawię kilka informacji, które pozwolą Ci podjąć decyzję samodzielnie. Na koniec napiszę o tym, jak to bezpiecznie zrobić od strony technicznej.

Skandia, Aegon, Axa i Generali – rynek wtórny polis się kręci

Nie ma forum finansowego, na którym nie natknąłbym się na oferty typu sprzedam polisę Skandii (Axa, Generali, Aegon, Nordea, niepotrzebne skreślić) tanio. Zdesperowani klienci ubezpieczeniowych funduszy kapitałowych (UFK) szukają sposobu, żeby pozbyć się uciążliwych planów inwestycyjnych i uratować chociaż część gotówki. Umowy z firmami typu Skandia czy Axa zawierają gigantyczne opłaty likwidacyjne, które w pierwszych latach programu wynoszą do 100% wpłaconego kapitału.

Niestety dużo rzadziej spotykam się z ofertami kupna Skandii lub innych polis inwestycyjnych, choć niewykluczone, że ktoś zwęszył w tym zjawisku interes. Od niezadowolonych klientów można odkupić w pełni opłacone polisy za 50% (a czasem mniej) ich wartości. Skąd się wzięła ta desperacja?